(دبالدربال)_ لبران جیمز در آستانه‌ی ورود به 22امین فصل متوالی حضورش در لیگ بسکتبال ان بی ای قرار دارد. او در Media Day پاسخ‌های زیادی را به سوالات خبرنگاران داد که در ادامه آن را خواهیم خواند.
خبرنگار: در این مرحله از کریرت، به غیر از شما و وینس کارتر هیچکسی نتوانسته 22 فصل متوالی را در NBA سپری کند. چه احساسی نسبت به این موضوع دارید آن هم در فصلی (2024/25) که پیش از شروع آن در المپیک شرکت داشتید؟
من پیشرفت کرده‌ام و به خوبی توانسته‌ام با شرایط کنار بیایم. درست مثل سال 2004، که دومین فصل حضورم در NBA بود. مثل سال 2008، مثل سال 2012 و اکنون سال 2024. می‌دانید فقط به این دلیل که تمام تابستان را تقریبا بازی کرده‌ام، هیجان‌زده هستم برای اینکه فردا به کمپ تمرینی بروم، این بسیار سرگرم‌کننده و واقعا جالب است.
خبرنگار: امسال سطح هیجان و انتظار شما از همبازی شدن با پسرتان (برانی) چقدر است؟
خیلی هیجان‌انگیز است، فقط یک شادی خالص. صادقانه باید سر کارتان حاضر شوید، می‌دانید که با پسرت باید به سختی کار کنید، هر روز می‌دانید و می‌توانید ببینید که او همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد.
ما همدیگر را تحت فشار قرار می‌دهیم، او به من فشار می‌آورد و من به او فشار می‌آورم، ما هم‌تیمی‌هایمان را هم تحت فشار قرار می‌دهیم و بر عکس، بنابراین خیلی خوشحال کننده است، می‌دانید این لحظه را نه تنها برای من بلکه برای خانواده‌‌ام می‌دانم.
امروز با Media Day آغاز شد. من با او چند عکس گرفتم و مصاحبه‌ای انجام دادیم که فضای جالبی داشت که خیلی عالی بود.
می‌دانی وقتی جوان هستی و در کنار بچه‌های جوان نیز قرار می‌گیری، احساس لذت‌بخشی دارد، من تابستان امسال در کنار انت من، تایریس هلیبرتن و برخی از بچه‌های جوان تیم که شما آن‌ها را می‌شناسید بودم.
انرژی زیاد، زندگی زیاد (انگیزه)، بنابراین دلیلی است که بتوانم در کنار او باشم، او 19 ساله‌اس به زودی در ماه اکتبر 20 ساله می‌شود. این فقط به شما و بقیه بچه‌های جوان تیم روحیه بیش‌تری می‌دهد، بنابراین بسیار فوق‌العاده‌اس.
خبرنگار: شما در اف‌سیزن فصل گذشته پس از تاثیر شکست مقابل دنور ناگتس صحبت‌هایی را پیرامون بازنشستگی خود مطرح کردید اما اکنون سطح انرژی شما در این مرحله چقدر است و همچنین دیدگاه کلی شما برای آن چیست؟ فکر می‌کنید آیا این فصلی را که آغاز می‌کنید آخرین فصل حضورتان در لیگ باشد؟
من مطمئنم به اندازه‌ای که بودم شکست خورده نیستم (اشاره به طولانی بودن کریرش)، از دفعه قبل احساس بهتری دارم و تابستان فوق‌العاده‌ای سپری کردم.
بدن من در تابستان عالی بود، می‌دانید خیلی خوب به من جواب داد با توجه به اینکه همراه با تیم ملی آمریکا در المپیک بودم اما به خوبی از بدنم مراقبت کردم. بنابراین از لحاظ جسمی واقعا احساس خوبی دارم، شما می‌دانید از لحاظ روحی من احساس خوبی دارم و با روحیه‌ای تازه و مشتاقانه منتظر هستم تا فردا به کمپ تمرینی بروم.
در مورد آنچه در آینده چه چیزی در انتظار شماست، فکر نکرده‌ام. فقط در لحظه باید زندگی کنید.
با توجه به اینکه برانی هم اینجاست، نمی‌خواهم این لحظه را بدیهی بگیرم، همیشه هرگز به خودم فرصتی نداده‌ام که مثل شما که می‌توانید حدس بزنید، حدس بزنم. من دوست دارم در لحظه‌ای که هستم از آن لذت ببرم. من احساس خوبی برای ورود به کمپ تمرینی تیم دارم و با گذراندن المپیک، منتظرم فصل جدید را آغاز کنم.
خبرنگار: شما در المپیک پاریس موفقیت را کسب کردید و اکنون به نظر می‌رسد در این فصل بیش‌تر به خودتان اجازه داده‌اید که از آن لذت ببرید، می‌دانید تتو تغییر کرده است (اشاره به تغییر ذهنیت). آواتار شما در حال انعکاس آن است، چند عکس و دستاوردهایی که با هم‌تیمی‌هایتان کسب کرده‌اید و آن‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشتید، آیا باعث شده تا سوخت جدیدی به باک شما برای این فصل اضافه کرده باشد، آیا قهرمانی المپیک باعث می‌شود تا کریرت در NBA طولانی‌تر شود؟
من قطعا این فرصت را داشتم از لحظه‌ای که ما توانستیم آن را انجام بدهیم، لذت ببرم. ما توانستیم آن را به انجام برسانیم، می‌دانی زمانی که در کنار 11 بازیکنی قرار می‌گیری که همگی از بااستعدادترین و بهترین بازیکنانی که تا به حال دیده‌ایم هستند، این به شما لذت زیادی می‌دهد که بتوانید بازی کنید.
بازی در بالاترین سطح و اینکه هر روز به سر کارتان بیایید و خودتان را به چالش بکشید، آن هم با توجه به سنی که من دارم. این موفقیت تیمی به من دلگرمی بزرگی بخشید تا بتوانم احساس خوبی هنوز به بازی کردن داشته باشم. من هنوز هم می‌خواهم جایزه لری اوبراین به دست بیاورم، هنوز هم برای به دست آوردن جوایز شخصی تلاش می‌کنم. بنابراین از لحاظ فردی برای من بسیار مهم بود که بدانم می‌توانم با بهترین بازیکنان جهان در آنجا (المپیک) حضور داشته باشم؟ آیا هنوز می‌توانم در بیرون از زمین نیز یک چهره تاثیرگذار تیمی باشم؟ این یک آزمون مهم برایم تلقی می‌شد.
خبرنگار: شما در شوت سه امتیازی در فصلی که گذشت پیشرفت زیادی داشتید، آیا با حضور ردیک نقش شما در چه فاکتوری از بازی دچار تغییر خواهد شد؟
نقش من؟ هر چیزی که برای پیروزی تیم لازم است. یعنی گوش کن من می‌توانم انجام دهم، من می‌توانم هر کاری که لازم است را انجام بدهم. به معنی واقعی کلمه هر کاری را می‌توانم در زمین بسکتبال انجام بدهم، بنابراین سخت نیست که نقش من را در هر لحظه‌ای از بازی که به آن نیاز دارید متصل کنید.
اگر جی‌جی از من بخواهد بیش‌تر اقدام سه امتیازی داشته باشم، آن را انجام می‌دهم. اگر از من بخواهد بیش‌تر توپ را در اختیار بگیرم، آن را انجام می‌دهم و اگر لازم باشد بیش‌تر بدون توپ بازی کنم مشکلی نیست آن را انجام می‌دهم. می‌توانم در زمین بسکتبال هر کاری انجام دهم، بنابراین تغییر نقش در بازی برایم فرقی ندارد و مشکل ساز نیست.
خبرنگار: رابطه‌ی شما با ردیک از یک رقیب به یک شریک پادکست تبدیل شده است و اکنون حتی فراتر رفته و تبدیل به یک رابطه بازیکن مربی شده است. نظر شما در این باره چیست؟
ما هنوز کارمان را شروع نکرده‌ایم. مثل تمرین‌های انفرادی‌مان و چیزهایی از این قبیل را انجام نداده‌ایم. عملا ما هنوز تمرین نکرده‌ایم. اما من از حضور کنار او می‌دانم که همیشه آماده رقابت است. او به جزئیات بسیار دقیق نگاه می‌کند. کادر مربیگری ما جزئیات دقیقی را ارائه می‌دهد که شما می‌دانید که در گذشته مقابل آن‌ها قرار گرفته‌اید و چیزهایی از این قبیل، بنابراین موضوع این است که شما می‌دانید چه کاری باید انجام بدهید و جزئیات آن را در اختیار دارید. در تیم ملی ایالات متحده ما می‌دانیم که وقتی وارد زمین می‌شویم چه کاری باید انجام بدهیم. جی‌جی نه تنها موقعیت بازی بلکه فیلمبرداری تمرینات را زیر نظر دارد. جلسات فیلم همه چیزهایی است که من می‌دانم فقط به خاطر رابطه خودم با او قبل از اینکه سرمربی لیکرز شود.
خبرنگار: مردم درباره طول دوران کریر شما صحبت می‌کنند و به استقامت بدنی شما اشاره می‌کنند. به نظر خودت چه چیزی درباره شما دست کم گرفته می‌شود؟ چگونه یکنواختی را از بین می‌بری؟ قبلا اشاره کردی که سال به سال پیش می‌روی و حالا برانی زندگی تازه‌ای به شما داده است. رابطه‌ی شما، مهارت‌های شما و تیم‌تان را چگونه می‌بینید؟
این بسیار واضح است که برای اولین بار است که در کنار پسرم بازی می‌کنم، نمی‌دانم اما فقط به این معنا فکر می‌کنم که می‌بینم او به عنوان یک بسکتبالیست به رشد خود ادامه می‌دهد. بازیکنی که می‌دانی مهم نیست اینجاست، چون احتمالا نیمکت‌نشین یا به جی لیگ می‌رود. او باید همچنان بهتر، بهتر و بهتر شود. شما باید کارتان را بهتر و بهتر انجام دهید. درست مثل بقیه ما در تیم، ما می‌خواهیم او را پاسخگو کنیم، او باید مسئولیت خود را بپذیرد. اگر همه ما این کار را انجام دهیم بهتر می‌شویم و این کاری است که باید انجام دهیم. همه شما او را می‌شناسید زیرا ما همه یک تیم هستیم و بازتابی از South Bay هستیم.
بنابراین، می‌دانید که هیچ جایگزینی برای سخت‌کوشی وجود ندارد و به رشد خود و اضافه کردن به مهارت‌های‌تان ادامه می‌دهید. من می‌دانم که او این کار را انجام خواهد داد. زیرا این همان چیزی است که خود او می‌خواهد انجامش دهد.
خبرنگار: برانی درباره چیزهای خاصی صحبت کرد، از جمله اینکه اجازه ندارد شما را در زمین بازی و در تمرین بابا صدا کند. چه زمانی تصمیم گرفتید که رویای شما این است که با پسرتان همبازی شوید؟
وقتی بچه‌دار هستید باید صداقت داشته باشید. منظورم این است که من در سن خودم هستم و سن او واقعا تعامل زیادی با من ندارد. به طور روزمره منظورم این است که او پایین می‌آید و غذا می‌خورد و بعد به اتاقش می‌رود با یک بازی ویدیویی سرگرم می‌شود. و می‌گوید اگر با من کار دارید ساعت 5:00 روی میز غذاخوری با من ملاقات کنید. منظورم این است که او زمانی که به دنیا آمده بود در این حاشیه از بسکتبال حضور داشته است. من بیش‌تر از سن او در NBA بازی کرده‌ام، بنابراین می‌دانید که او تفاوت‌های ظریف را تا آنجا که فقط در جریان بازی بود می‌داند، اما اکنون او یک مرد است و زمان آن رسیده که یاد بگیرد و با آن بهتر شود. برای او بسیار خوشحالم و خانواده ما به او فوق‌العاده افتخار می‌کند. منتظر لحظه‌ای هستم که در زمین بازی در کنار او حضور بگیرم، واقعا لحظه‌ی زیبایی خواهد بود.
خبرنگار: در این اف‌سیزن چیزی درباره بازی بسکتبال وجود داشت که دوباره با آن آشنا شدی که ممکن است ارتباطت را با او از دست داده باشی؟
من هرگز رابطه‌ام با بسکتبال را از دست نداده‌ام. بازی کردن بسکتبال آن هم در بالاترین سطح ممکن معنای زیادی برایم داشته و دارد، احساس بسیار خوبی به من می‌دهد. فرانسه جایی بود که اوه انگار لعنتی باید آن را به دست بیاوریم. بنابراین این آغازی بود برای تماس‌ها و ارسال پیامک‌ها. ما گروهی را گرد هم جمع کردیم که آن را انتقام جویان نامیدیم. این خیلی احساس خوبی داشت که دوباره بتوانیم بسکتبال را با همان حس واقعی بازی کنیم. در هر بازی می‌دانستی که اگر اشتباه کنی، این اشتباه می‌تواند چیزهای زیادی را بسوزاند. خیلی خوب بود که دوباره توانستیم لحظات واقعی بسکتبال را زنده کنیم.
خبرنگار: دیکمبه موتومبو امروز به دلیل بیماری سرطان تومور مغزی درگذشت. او رقیب تو بود. آیا خاطره‌ای از بازی مقابل او داری که برای ما آن را بیان کنید؟
اول از همه به خانواده‌اش تسلیت می‌گویم، می‌دانید وقتی خانواده‌ای عضوی از خود را از دست می‌دهد بسیار ناراحت و ناامید می‌شود. بنابراین تسلیت و آرزوهای خوب من به خانواده او می‌رسد. خاطره من از دیکمبه؟ روز تولدم در کلیولند با آرنج صورتم را شکست، من حتی فرصتی پیدا نکردم که دوست داشته باشم این را به او بگویم. آن زمان 22 ساله بودم و فکر کنم او در هیوستون راکتس حضور داشت. اگر کسی از آرنج‌های دیکمبه خبر داشته باشد، مطمئنا احساس خوبی ندارد. صورتم را شکست و من همان شب به بیمارستان رفتم و برای مدت کمی ماسک زدم، بله پس این خاطره من از دیکمبه است.
